Jesienna kontemplacja

          

       Jesień jesiennie jesienią 

       liście liście i liście 

       śpi Budda jeśli to Budda

       lub drzemie wiekuiście

       i tyle melancholii

       tajemna głębia pustka

       jak okiem sięgnąć bezkresna

       pod powiekami

      

       Bo myśl się nie prześliźnie 

       przez kałużę umysłu 

       który jest jak ocean

       musiałaby mysz utonąć 

       musiałaby utonąć 

       musiałaby utonąć 

       w kałuży oceanie

       

       A ty chciałbyś obudzić 

       Przebudzonego  

       który istnieje nie istniejąc

       nie istnieje istniejąc

       i ani nie istnieje ani istnieje 

       i nie śni się ani nie jawi

       

       Może to z mgieł deszczu i wiatru

       ten jego smutek

       radosny jak zagaśnięcie 

       wygląda na to że dożyję zimy

       ale co dalej 

       płatki śniegu?