Roots reggae

                            Nezumi 13  2015 

          Lubię roots reggae, a nawet znacznie więcej niż lubię. Nie tylko wciąż poznaję niezliczone nagrania z jej złotego okresu, ale w jakiś sposób, czasem głębiej i intensywniej ją przeżywam, jest mi bliska i dobrze na mnie działa. Słowo "fan" niezbyt do mnie pasuje, ponieważ słucham też bardzo wiele innej muzyki i nigdy fanatycznie. O wartości muzyki nie decyduje etykietka, która przylgnęła do stylu, czy wykonawcy, ale to, co autentycznie wyraża. 

    Kilka lat temu pewien dość znany muzyk chciał mi przesłać taśmy ze swoimi instrumentalnymi nagraniami kilku utworów, do których miałem napisać teksty i dograć "wokal".  Nie miałem jednak sprawnego laptopa. Ale być może wolałbym własne kompozycje, więc tak bardzo się tym nie zmartwiłem. Wprawdzie w reggae wykonywano często różne teksty do jednego nośnego, wielokrotnie wykorzystywanego rytmu, ale nie wszystkie tak samo do niego pasowały. Muzyka i poezja tego rodzaju są sobie bardzo bliskie, i mają wyrażać coś indywidualnego. Roots reggae,podobnie jak blues, była muzyką wspólnoty, jednak była też głosem serca. 

     Wybrałem dzisiaj siedem utworów, które lubię. Niektóre są nagrane w sposób nieco archaiczny, jak nagranie Burning Speara z legendarnego Studio One. Wszystkie są jednak wyraziste i autentyczne, i wyrażają jakieś przesłanie. 

                 

           Augustus Pablo Drums to the King. 

         Ten instrumentalny utwór jest 

          interesujący przez dość nietypowe

          nawet jak na styl Augustusa Pablo

          brzmienie, które nie opiera się na

          linii basu. W brzmieniu, które jak w

          muzyce Nyabinghi, wyznacza bicie

          bębnów, jak delikatna nić przewija

          się motyw gitarowy. Gra znany

          wszystkim, którzy słuchają roots

          reggae Earl China Smith. 

          

           Natural Mystic. To trochę rozcieńczona             wersja tej wyjątkowej pieśni. Gdybym 

          miał komuś zagrać tylko jedną piosenkę 

          Marley' a, to wybrałbym jej podstawową 

          wersję od której zaczyna się "Exodus".

        

 

          Burning Spear Swell Headed. Wczesna,

        ale piękna wersja tego utworu.  

        

        Prince Far I Psalm 24 

        Zastrzelony w 1983 Prince Far I

        jest jak starotestamentowy gniewny

        prorok, ale w sercu pozostawał 

        łagodny i dobrotliwy. 

        

         Keith Hudson Darkest Night. 

         Utwór ten i następujący po nim

         pochodzi z płyty "Flesh of My Skin,

         Blood of My Blood" (1974), która 

         miała eksperymentalny charakter. 

         Są tu też utwory instrumentalne,

         ale nad całością unosi się atmosfera

         melancholii. Hudson nazywany 

         jest często "Dark Prince of Reggae".

        Misty in Roots Slavery Days. Nie

        należy do ich greatests hits, a 

        brzmi cudownie i niesie ze sobą 

        ważne przesłanie. 

         Popularność Boba Marley'a jest tak 

         wielka, że pieśń ta ma ponad milion

         wyświetleń, a i tak należy do najmniej

         znanych. Jest jednak zupełnie 

         wyjątkowa.