Trzy zimowe haiku
Przenika kości
wicher skacząc do gardła
palce jak sople
Błądząc po parku
słyszałem chichot kuny
tuż za mną w mroku
Jak śnieżynka
stopniało moje życie
łza w pustej dłoni
Szukaj na tym blogu
Archiwum "Lunymigotliwej" począwszy od roku 2011, jest do wglądu na Dropbox pod linkiem: https://www.dropbox.com/sh/3qxxxesua7k7ug1/AAADUqyd5KLrcxUgHY3fgyApa?dl=0 Utwory z rozszerzeniem. html najlepiej pobrać na komputer i otworzyć w przeglądarce internetowej, bo Dropbox nie uznaje polskich znaków diakrytycznych i strasznie "krzaczy"..."Przechadzki samotnego marzyciela" (lunamigotlowa.blox) należały w ostatnim czasie swego istnienia do stu najchętniej czytanych blogów na Bloxie.
Popularne posty
- Pobierz link
- X
- Inne aplikacje
Wzruszenie
OdpowiedzUsuńSłyszę zdławiony jęk
Czas smutku minąć musi
Minie
Wcześniej informował że komentarz opublikuje się po zatwierdzeniu. Teraz nie, i nie mam pewności czy dotarł.
OdpowiedzUsuńDotarł 🙂
OdpowiedzUsuńNezumi,
OdpowiedzUsuńjesteś Mistykiem, nigdy nie zapominaj o tym.
Nie daj się abyś swoją wartość czerpał z tego świata.
Twoje życie nigdy nie stopnieje.
To jest bajka dla logicznych tego świata.
Żyjesz wiecznie a teraz tutaj jesteś pomiędzy nami będąc na misji ze świata duchowego.
Ja jestem wdzięczny, ze poznałem Ciebie.
Jednak pozwalasz aby ciężar ciemności tego świata wszedł pod Twoja skórę.
Raduj się inkarnacją swojego ducha w ten doczesny żywot codziennie.
Zawsze jest powód aby z czegoś się cieszyć.
Czas smutku mija natychmiast gdy uznajesz, ze jest byt w tym wszechświecie znacznie większy od Ciebie.
Oddaj Jemu wszystkie smutki a On obiecał, ze zamieni je wszystkie w radość.
Tak jak widzisz rzeczy dookoła siebie poprzez ten filtr fizycznego żywota tak będziesz żył.
Zobacz otaczający Ciebie świat z innej perspektywy.
Z perspektywy Mistyka.
Piękne i rzeczywiście zimowe. ❄️
OdpowiedzUsuńWoda atramentowy turkus, mroczny pas drzew i niebo blade przy tej mocnej intensywności. I śliczna wstążka śniegu. Po prostu piękny obraz 💙
OdpowiedzUsuńDziękuję...Nawet w surowej zimie świat jest piękny❄️
UsuńAch jakie piękne zdjęcie. Zawsze jest jakaś nadzieja, szare niebo tak pięknymi pogodnymi kolorami odbija się w wodzie.
OdpowiedzUsuńGratuluje takiej zdławionej jękiem czytelniczki. Mój Boże, to dno i widorosty. Na pewno będzie Ci się dobrze konwersowalo. Dobiłeś dna, niestety.
OdpowiedzUsuńToż to potwarz dla kobiecej inteligencji :-(((( Boże, zmiłuj się nad nami.
OdpowiedzUsuńGoldi, może pokrótce wyjaśnisz, co ma kobieca inteligencja wspólnego z tymi haiku tam na górze? Bo ja się już zgubiłem.
UsuńTo wyjdz z labiryntu pokrętnych myśli, kochany.
UsuńNie mogę, Nezumi nie publikuje.
UsuńZajmij się swoim labiryntem, nie jest pokrętny, tylko bezsensowne irytujący. 😀👎
UsuńPrzykro mi, Odziu, że nie dajesz sobie ze mną rady. Buziak!😘
UsuńTo Ty tak twierdzisz, ja nie mam z tym żadnego problemu, problemy usuwam i idę dalej swoją drogą. Irytuje mnie przykładowo piesek sąsiada bo ujada z byle powodu, widocznie ma jakiś powody. Ale to nie jest dla mnie problem, rozumiem, że pieski tak mają bo inaczej nie umieją się wyrazić.
UsuńNie będę Tobie już odpisywać bo jestem dobrze wychowana. Trzymaj się pogodnie!
UsuńA w ogóle to nie mam do Ciebie absolutnie nic, Odziu. Pogadałam sobie tylko u Ciebie. Dla osoby niemądrej-będę głupia, dla osoby mądrej-niekoniecznie.
UsuńNie interesujesz mnie, Odziu.
UsuńNie wierzę, nie będziesz odpisywać? I co ja biedny teraz zrobię. 😎
UsuńGoldi. Nie jesteś głupia, tylko opryskliwe napastliwa, tutaj poziom wiedzy nic nie pomoże.
UsuńHaiku piszę od dawna. Napisałem też kiedyś "Jesienne haiku"...Lubię tę formę wiersza, który jest właściwie releksem - obrazem. Pierwsze mówi o srogości zimy. Drugie, trochę autoironiczne, o wieczornym lęku podczas samotnego spaceru. Jedynie trzecie jest smutne...
OdpowiedzUsuńrefleksem...
UsuńDoprawdy, Nezumi, wiem, że stać Cię na wiele więcej. Wytęż mózgownice i wypluj coś z siebie dobrego. Bojetne czy zlosliwe, straszne, pkrutne, groteskowe. Ale dobre! Jesteś w tym świetny.
UsuńI nie kaz światu, u schyłku twego życia, czytać twoje słabe rzeczy. Jesteś świetny. Więc taki bądź.
UsuńInaczej nie będę ciebie czytać.
UsuńA pamiętasz swój anonse? Napisany dawno dawno temu.. na jego wzór ja napisałam swój. Gdzie jesteś? Gdzie się podziales? Przecież żyjesz!
UsuńNikt nie wie jak długo będzie jeszcze żył. Ja też nie wiem tego o sobie. Ale, dopoki jezyk będzie mi się kręcił, a reka pisała to nie przekłamie swojego umysłu, nie zlamie swojego charakteru, nie zaakceptuje głupoty i nie zniżę lotów.
Dziękuję za publikację, Nezumi. Doprawdy, nie wiem czym na ten zaszczyt zasłużyłam.
OdpowiedzUsuńA poslednosc zostaw poslednim. Ty taki nie jesteś.
OdpowiedzUsuń