Senne pustkowie

Wiatr wieje przez senne pustkowie

w tajemnej głębi odbija się księżyc

myszy krzątają się wśród pożółkłych czaszek

kret usypuje swój kurchan i znika

w podziemnych labiryntach

ptaki krzyczą układając się do snu

mgła opada i wszystko się kończy

jakby za tymi polami nie było już nic