Sentymentalnie
Najbardziej roznamiętnia mnie fado. Ale zwyciężyła opcja patriotyczna😀
Myślami jestem daleko od takich smętnych przeżyć. Czytam "Wędrówki" Thoreau. W eseju "Jesienne barwy" jest cudowny fragment o opadających liściach. Natura, pisze, jest najpiękniejszym cmentarzem.
Lubię starocie, ale tak głęboko sięgam bardzo rzadko. Inny świat inne piosenki...
OdpowiedzUsuńJa lubię pieśni nawet sprzed kilkuset lat i piosenki z czasów młodości mojej Mamy i Babci. Świat jest inny, ale sentymenty często podobne. Teksty mało może poetyckie, pisane przez tekściarzy a nie przez poetów (za wyjątkiem Przybory). Można ich słuchać z przymrużeniem oka. 🙂
OdpowiedzUsuńBardzo lubię Niemena🥀
OdpowiedzUsuń