Bezbożnik w Raju

    

-  Wstyd powiedzieć Rodionie Michajłowiczu, umarłem i życie zakończyłem. Obudziłem się w Raju. Kładę się, rozumiesz, obok hurysy, a tu ze złotej latarni zlatuje Archanioł, grozi mi i powiada. "Niewierny, jak tu trafiłeś! Kto nie wierzy w Allacha tego miejsce jest w otchłaniach piekła!" I już chciał mnie tam strącić, ale nadszedł Starozakonny i powiada: "Odsłoń przyrodzenie, chcę na nie rzucić okiem, żeś nie Filystyn i Boga się boisz!" Powiedziałem, że bardzo i dałem drapaka. 

    Dostałem już zadyszki, ale dobiegłem do Zachodniego Raju Buddy Amidy. Było w nim tak pusto, że aż się zląkłem. Idę ja, proszę ciebie i idę, aż spotykam takiego z brodą. "Ktoś ty?" - pytam, bo to już nie były żarty. Kto wie, a może na mnie dybie? "TO JA!" - powiada - "BÓG TWÓJ!"...Ty jesteś Rodion Michajłowicz? No więc, Rodionie Michajłowiczu, ze strachu zrobiłem się mały jak piesek. 

     Nadbiega Piotr Klucznik i tłumaczy się, że mnie wpuścił. "Jesteś z Ukrainy?" - pyta i potrząsa kluczami. "Ja Ruski!" - mówię - "A to paszoł won!"...Powiedz Żydowi, żeby jeszcze polał! Na czym to ja skończyłem? "Ale ateista! W Ciebie nie wierzę!" - mówię. I słyszę jak On mówi do Piotra: "Nie przetrzymuj go tutaj. Niech sobie jeszcze pożyje człowiek!"  I wyobraź sobie, Rodionie Michajłowiczu, Ty jesteś Rodion Michajłowicz?,  że stał się cud i uwierzyłem! Przecież gdyby nie to, umarłbym z nudów! 

      - I ty tak, tego, mówić się nie obawiasz? - pytam. 

     -  Przecież nie doniesiesz! 

     -  Ano nie... - poświadczyłem.