Walka z demonem

    Dlaczego Bóg nie może być dobrotliwy? - spytał Lucjusz. 

   Pulcheria nie była jednak skora do rozmowy. Zajęta była wysysaniem soku z figi, ale ponieważ Lucjusz mocno nalegał odrzekła: 

    - Bogowie nie mają moralności głuptasku...

    - Jest tylko jeden Bóg - dobry, piękny i sprawiedliwy. Dlatego złości się i nienawidzi zła, ale jednakowo kocha wszystkich, a w człowieku nienawidzi tylko grzechu, który pochodzi z ciała. Całkiem słusznie lękamy się jego gniewu. Prawdziwie powiada Laktancjusz w księdze  De ira Dei: "Gdyby Bóg nie gniewał się na bezbożników i niesprawiedliwych, nie kochałby bojących się  Go i sprawiedliwych...Jeżeli Pan ma w domu dwóch niewolników, dobrego i złego, nie będzie jednocześnie nienawidził obu,  ani też obu szanował. Dobrego na pewno będzie dobrze traktował, wyróżniał, stawiał ponad innymi, ze złego będzie kpił i bił go, głodził, nie dawał mu pić i karał pętaniem nóg, aby ten posłużył mu za ostrzeżenie innych, żeby inni nie poszli jego śladem, poprawili się i byli dobrzy. Jeden będzie się bał, drugi cieszył. Kto kocha, ten też nienawidzi, a kto nienawidzi, ten też kocha." Myślę, że to godna odpowiedź. -

      - Godna chyba Domicjana lub innego jakiego okrutnika, któremu wydaje się, że jest równy Bogu.  Przynieś mi jeszcze trochę fig...I czarkę źródlanej wody. - 

      Dziewczyna wybuchnęła śmiechem tak szczerym, że Lucjusz poczuł się zakłopotany i chociaż postanowił ją skarcić, spełnił jej życzenie. W końcu jednak nie wytrzymał i choć wiedział, że Pulcherię rozboli głowa, powiedział poważnym tonem: 

     - To nie jest śmieszne!  Jak nie istnieje światło bez ciemności,  tak istnieć nie może miłość bez nienawiści. 

     - Jesteśmy zatem niewolnikami Boga, ale ja nie jestem twą niewolnicą. Nie dam ci tego, czego pragniesz. Jak chcesz to kpij ze mnie, spętaj mi nogi i bij, żebym się poprawiła. 

     Lucjusz nie widział jeszcze podobnej bezczelności. Jednak żądza była w nim tak silna, że zaczął się przymilać do dziewczyny, mówić jej wyszukane, czułe i piękne słówka, próbując dotknąć jej włosów. Powiedział nawet, że  jest mądra, chociaż chciał już wykrzyczeć "Błędne jest nie kierować się gniewem tam, gdzie chodzi o porządek." 

    - No dobrze... - westchnęła Pulcheria - Rozumiem, że jesteś niewolnikiem. Zapewnij mnie,  że Bóg, o którym mówisz nie istnieje, albo, że jest gdzieś daleko, a pójdę z Tobą nad strumień i do gaju różanego, i gdzie tylko zechcesz. 

    - Nigdy nie wyrzeknę się mego Boga w Trójcy Jedynego. 

    - Tak mi przykro! A więc musisz cierpieć! 

    - Dotąd nie wiedziałem jak złą i przewrotną jesteś istotą. Bądź przeklęta!  

    - Ja też tego nie wiedziałam. - roześmiała się dziewczyna.