🥀

      

    Nie chciałbym powtarzać tego, co o Augustusie Pablo można łatwo przeczytać w necie. Melancholia wielu jego utworów jest mi od dawna bliska a wszelkie analizy jego twórczości chętnie pozostawię innym. W ostatnich dniach właściwie gasnę. Fizyczna odporność mojego organizmu załamała się, co powoduje przeróżne udręki i niepewność co do dalszego mego istnienia. Mimo to ogromnie ucieszyłem się kiedy ktoś przywiózł mi zamówione przed wieloma miesiącami nagrania zatytułowane "Mystical World of Augustus Pablo", których nie mogłem przedtem osobiście odebrać. Uważne ich wysłuchanie było już jednak ponad moje siły. 

        

Chciałbym tu zamieścić krótszą niestety wersję jednego z utworów z tego pięknego wydawnictwa. Śpiewa go Sister Frica (!), całkowita amatorka, która nagrała dla Augustusa Pablo jeden singiel. Takie odkrycia są naprawdę wyjątkowo cenne, ponieważ uświadamiają istnienie czegoś w rodzaju ducha ożywiającego muzykę w jakimś czasie. Utwór ten ma wszystkie cechy stylu, który reprezentował Augustus Pablo, określanego terminem "rockers." Dla stylu tego charakterystyczne są powolne i ciężkie rytmy.  Był to "złoty wiek" roots reggae (lata 1972-1979), którego brzmienie nie było jeszcze zmącone nadużywaniem elektroniki. Pablo, którego kruche zdrowie doprowadziło do przedwczesnej śmierci, miał niecałe 45 lat, odkrył przedtem dwa ogromne talenty muzyki reggae, Jacoba Millera, który zginął w wypadku samochodowym w wieku 28 lat i Hughe Mundella, zamordowanego kiedy miał zaledwie 21 lat.  Jak owocne mogłoby być ich życie, gdyby pozostali na świecie dłużej. 

        

Jamajscy producenci bywali często dość okrutnymi wyzyskiwaczami, ale mieli jednak jakiś rodzaj otwartości i pozwalali nagrywać coś ludziom z ulicy. Jest wiele takich wartościowych nagrań. Ktoś wszedł do studia na chwilę, śpiewał do jakiegoś istniejącego wcześniej rytmu (wykorzystywanego czasem do wielu takich nagrań), a potem rozpływał się we mgle, zarabiając grosze. A nawet gwiazdy, jak Junior Byles, nie miały często łatwego życia. Byles pracował fizycznie ponad siły i wylądował ostatecznie w szpitalu psychiatrycznym. A jednak nawet niemal anonimowe nagrania bywają czasem prawdziwymi perełkami. Jedno takie autentyczne nagranie jest więcej warte od tysięcy produkowanych przy użyciu najdoskonalszej techniki...