W chłodzie i w deszczu

     

   Nie mogę jakoś dokończyć mojej ostatniej opowieści z udziałem 

Pani Ogawy, która jest nieco przydługa (jak na rozmiary postów Luny).  

Trochę zbyt wiele dzieje się w moim życiu, a muszę mieć jeszcze chwilę 

czasu na me codzienne wędrówki, słuchanie muzyki i czytanie.  Wczoraj 

słuchałem pięknych sonat ucznia Bacha Goldberga, który przeżył ledwie 

29 lat i sekstetu ucznia Beethovena - Riesa z cudną instrumentacją na harfę, 

fortepian, klarnet, fagot, róg i kontrabas. Beethoven chwalił swego ucznia 

trochę przewrotnie, mówiąc, że jego utwory są bardzo podobne do jego 

własnych. Ale Ries nie był bynajmniej epigonem, a druga część tego utworu 

przywodzi na myśl raczej Schuberta niż Beethovena.  Ries to wybitny 

kompozytor, a jego utwory nie są pozbawione wielkości.  Goldberg z kolei 

podobno jak Bach komponował swe utwory instrumentalne tak, jakby można 

było je wykonywać w różnej instrumentacji.  Na szczęście dla nas obaj nie 

zostali zapomniani...   

      Wczoraj niemiłosiernie dokuczyły mi deszcz i chłód,

ale udało mi się znajdować gdzieś schronienie i nawet 

trochę poczytać. Tak nagła zmiana pogody to coś, do 

czego trudno przystosować się wielu organizmom.

     Czytałem wyimki z "Anatomii melancholii"

Roberta Burtona i wśród chaosu słów i w gąszczu cytatów

wpadł mi w oko taki fragment przekładu:

     "Nigdy nie było tylu powodów do śmiechu co obecnie.

Nigdy tylu głupców i pomyleńców." 

     Pocieszające, biorąc pod uwagę to, że autor pisał swe 

dzieło na początku XVII wieku. Ale widać nie znał naszych

czasów. Jednak nie zamierzam wylewać z tego powodu łez 

Heraklitowych, ani śmiać się jak Demokryt...Nadejście

jesieni nie przeraża mnie, a raczej jest mi miłe.  Boję się 

zawsze jedynie wiosennej melancholii. 

     A z Demokryta warto może w związku z tym przytoczyć 

jedno przynajmniej zdanie nie budzące zastrzeżeń i jedno 

raczej kontrowersyjne:    

    "Nie to jest dobrem, że się nie krzywdzi, lecz dopiero to, 

że się nie chce krzywdzić."

     "Kobieta jest daleko bardziej złośliwa i przewrotna

od mężczyzny." 

    Tego pierwszego byłbym skłonny bronić. Drugie skwituję

uwagą, że nie tylko kobiety, ale i ludzie w ogóle, są bardzo

pod tym względem różni... 

     Tak więc nie wypowiadam na ten temat niczego oryginalnego.

Dobre serce, dobra intencja, są czymś dla życia ważnym. 

     Burton wspomina o rozpaczy, ale zostawmy ten temat na inną 

okazję.