Madman

    Dzisiaj umarł Lee Perry. Chciałem zamieścić oryginalną wersję jego piosenki "I Am a Madman" z jednym z Jego bardziej refleksyjnych tekstów, ale Youtube uporczywie blokuje tu akurat do niej dostęp. Jest to swoisty sadyzm, ponieważ daje np. dostęp do raczej nieudanej wersji dubowej tej pieśni nagranej przez niejakiego Mad Profesora. 

    Lee Perry w swym słynnym studiu Black Ark stworzył jako muzyk i producent najbardziej charakterystyczne, "rasowe" brzmienie muzyki reggae, ale do końca swego żywota był niezwykle muzycznie produktywny. Był urodzonym prześmiewcą i żartował nie tylko z wszechwładzy kapitalizmu (Babilonu z jego rozlicznymi bankami) i popkultury (w której każdy się za kogoś przebiera), ale i z rastafarianizmu (ET from space). Uważany przez jednych za nieco ekscentrycznego geniusza, a przez innych za schizofrenika, był prawdopodobnie trochę jednym i drugim - błaznem i mędrcem w jednej osobie, a jego nośne, czasem mroczne rytmy, niosły ze sobą nie tylko ciepło, ale i melancholię. Jedna z jego późnych płyt jest dość schizofreniczna. Z obu głośników i pośrodku Mistrz nadaje swym starczym i niepokojącym głosem trzy różne teksty, zbiegające się ze sobą w jednym miejscu. Jest to zarazem szczególny nagraniowy eksperyment. 

     Jego bogata twórczość miała ogromny wpływ na muzykę reggae i przypomina trochę wysypisko, na którym, pośród wielu innych, można znaleźć coś więcej niż cenne przedmioty interesujące jedynie archeologa. Podziwiałem Go i wiele mu zawdzięczam jeśli chodzi o rozumienie i czucie reggae (wiele jego utworów po prostu lubię), choć zdarzało się, że czymś mnie irytował, jak Człowiek, który wiele robi... i sporo myśli. Chociaż są to czasem myśli obsesyjne. 

    W tej smutnej chwili jedynie ta jego pieśń wydaje mi się stosownym komentarzem...Lee pewnie śmiałby się z RIP, którym go teraz raczą, bo co to za odpoczynek...Z wdzięcznością myślę o jego istnieniu. 

     Wobec niemożności posłuchania tu tej pieśni pozostaje już tylko milczenie.