Z "Zapisków myszy polnej." Pani Ogawa widzi ducha

     

   Po przegonieniu Myszy polnej Pani Ogawa miała sen. 

Śniło jej się, że mysz leży na katafalku w Wielkiej Dziurze, 

a potem żałobnicy, wśród których jest nawet Sowa i Kot,

niosą ją na pole, żeby jej ciało oddać Krukowi.    

    Przez cały dzień nie mogła się uspokoić aż spytała w

końcu Neko, czy coś o tym wie. 

    - Proroczy sen. - zamiauczał kot. - Albo to już naastąpiło,

albo niedługo się stanie.  Ale po co płakać po głupiej myszy,

Są ich tysiące!  A gdyby nie ja, byłoby jeszcze więcej! - 

    - Jesteś kochany, Neko, ale mam wyrzuty sumienia.  

Przecież ona miała malutkie dzieci. A ja wyrzuciłam ją na mróz. -

    - Nie na mróz  Jest przecież lato! - 

    - Mówię to w przenośni...Spróbuj ją odnaleźć. Tylko nie

urwij jej łapek. Dam ci pyszną skórkę i słoninkę. - 

    - Czyli mam ją dostarczyć w całości? - 

    - Tylko w całości. Chcę ją zobaczyć żywą i nietkniętą. - 

    -  Jeżeli jeszcze żyje, to ją tu sprowadzę. Ale, jeśli Oni

skradli jej duszę i zaprowadzili do piekła, to nic na to 

nie poradzę. Powiadają o nich, że mają po trzy palce u

rąk i nóg, głowy wołów i po troje oczu. - 

     - Tak może być, ale nie musi. Biegnij zatem!  -

     Ale Neko nie chciało się biegać w taki upał.  Znalazł

cień pod drzewem w ogrodzie i drzemał, a wieczorem 

stawił się przed oblicze Pani Ogawy. 

     - Dlaczego wróciłeś sam? - 

     - Niestety, Dostojna Pani, wyśniłaś prawdę.  Mysz polna

umarła na śmierć i nie mogłem jej przyprowadzić...A gdzie

skórka?  -

     - Czuję, że mnie okłamujesz, Neko!   Na pewno pożarłeś

ją po drodze. Nie mogłeś się opanować.  Czeka cię za to

straszliwa kara w piekle. Ale ja już teraz przewidziałam

dla ciebie karę.  -

     - Ale ja jej nie tknąłem. Nawet jej na oczy nie widziałem.

Cały dzień przeleżałem pod drzewem. - 

    - I na to jest kara Neko. A w dodatku mnie okłamałeś, 

ty potworze!  - 

    - Jestem głodny. - 

    - Nic z tego!  Zobacz, co z tym robię. - mówiąc to Pani

Ogawa rzuciła przysmaki w żar, na którym gotowała się

herbata.  Niestety na ich widok Neko pociekła już ślinka

i bardzo cierpiał.  - A teraz wynocha z mojego domu! -

   Cóż miał kot robić - podwinął ogon i wyszedł.  Tymczasem

Panią Ogawę dręczył nowy sen. Śniło jej się, że biedny kotek

przechodził obok karczmy i rozszarpał go tam wściekły pies.

Rano przywołała więc swego psa i kazała mu odszukać

Neko i przyprowadzić go, jak przedtem myszkę.  

     Pies był bardzo gorliwy i przywlókł kota. Niestety

przedtem przegryzł mu gardło. Pani Ogawa nie posiadała się

ze złości i oddała go za to do hycla.  We śnie śniło jej się,

jak ten zły człowiek obdziera go ze skóry i wytapia z niego

łój.  Obudziła się z płaczem i...ujrzała Mysz polną. 

     - To przez ciebie! - wrzasnęła.  - Niepotrzebnie darowałam 

ci życie. -

     - Ach, wybacz mi, Pani! Po prostu trochę za dużo śnisz. -

powiedziała Mysz.  - A dobroć współczującego serca budzi

w tobie okrucieństwo godne tygrysa.  -

     - Gdyby mój mąż żył, byłoby inaczej.  Ale poległ w

wielkiej morskiej bitwie i jestem taka samotna. - użaliła się

Pani Ogawa -  A samotność sprawia, że serce dziczeje...Ale, 

co taka głupia mysz może o tym wiedzieć? - 

     - Nie wiem już, czy to króliki, czy zające, śpią z otwartymi

oczami. Gdybyś tak umiała, to na pewno nie śniłyby ci się

złe sny.  A gdybyś jeszcze, zamiast wydawać rozkazy, sama

zechciała upewnić się, jak się rzeczy mają, to twe serce

byłoby wolne od trosk. - 

    - Nic nie wskrzesi już mojego ukochanego Neko. O, ja

nieszczęsna!   To był najsłodszy kotek pod słońcem.  Już

go więcej nie zobaczę! -

    - Ja na szczęście też!  - ucieszyła się myszka.  

    Natura bywa nieco przewrotna.