Refleksje i wspomnienia z innego życia

       Podobno Mishima popełnił harakiri także 

dlatego, że śmierć była dla niego czymś "mocno 

przesyconym erotyzmem." Nawet, jeśli tak było, 

był to jednak motyw drugorzędny, a dla mnie 

osobiście zupełnie nieistotny. 

    Zarówno Kawabata, jak on, zabili się, bo nie 

akceptowali świata, w jakim żyli, ponieważ odchodził od 

...czy może raczej porzucał wartości, którymi żyli.  Śmierć 

fizyczna nie miała już większego znaczenia - przywracała 

jedynie ich życiu wartość, którą mogliby utracić 

przyglądając się zagładzie świata bliskich sobie wartości.     

 

    Czy to, że nie zdążyłem dzisiaj posłuchać symfonii 

"Farewell" Haydna może mieć jakieś istotne znaczenie

dla mego życia?    

 

    Nietzsche twierdzi, że pisanie w późnym wieku 

głębokich utworów i tworzenie wokół nich aury 

marzycielstwa jest oznaką próżności, ponieważ w

tym okresie życia myśli powinny być jasne, a 

głębia przysługuje jedynie wiekowi młodzieńczemu. 

(To ostatnie akurat niekoniecznie jest prawdą).

Przeglądałem się w tym aforyzmie jak w lustrze, 

ale powody, dla których to robię, są inne. Po pierwsze

przez długie okresy życia nie zajmowałem się 

twórczością literacką i dopiero teraz znowu mogę 

i chcę to robić.  Ale o wiele istotniejszy jest inny 

powód. Jest nim wpływ myśli orientalnej, a w 

szczególności Zhuangzi, dla którego nadmierna 

jasność była oznaką sofistyki.  Metaforę cenię nie

tylko w poezji, ale także w filozofii, w przekonaniu,

że do pewnych prawd nie dochodzi się łatwo, idąc

wprost przed siebie, ale że czasami trzeba zawracać,

albo nawet kroczyć bezdrożem.  Współczesna 

filozofia analityczna traci kontakt z naturalnym

poczuciem wartości świata i życia.  Interesuje ją

jedynie gra pojęć, a świat przeżyć i wartości 

uznaje za prywatną domenę osoby, która nikogo

nie interesuje.  To tak, jakby ktoś chciał poznać

ogród, karczując go.

 

      Z braku bezpośredniego kontaktu z ludźmi

zaczynam mówić do siebie.  Czasem są to dość

zabawne rozmowy - wbrew pozorom mam spore

poczucie humoru - jednak bywa, że czuję się tak,

jakby ktoś zaciskał mi rękę na gardle.  Niestety,

nie mam obecnie znajomych, którzy chcieliby się

ze mną widzieć.  Zwłaszcza, kiedy kawiarnie są

zamknięte. ;-)  A do mojego pokoju wstydziłbym się

kogokolwiek zaprosić, nawet gdyby taki 

nieszczęśnik wyraził na to zgodę.  Pocieszam się,

że z tych samych powodów Przełęcki nie mógł

gościć u siebie Quine' a, a to przecież byli 

wybitni filozofowie, a nie ktoś, kogo nie znają

nawet po drugiej stronie korytarza Instytutu 

Filozofii. 

 

     Coś, co mi raczej nie grozi.  

     "Nie powinno się wdychać nosem proszku z rogów

jelenia. Podobno są w nim jakieś małe owady,

które mogą pożreć mózg."  (Kenko)

 

     Czy mieć pewność, że się nie ma pewności, jest

pewnością?  

 

     "W świecie - powiadał Pan N... - masz trzy rodzaje

przyjaciół: przyjaciół, którzy cię kochają; przyjaciół,

którzy gwiżdżą na ciebie; przyjaciół, którzy cię 

nienawidzą."  (Chamfort)

 

     "Prawdziwą biedę poznaje się wśród przyjaciół."

(nazumi13) 

 

     Pisaliśmy do siebie z B. setki, a może nawet tysiące 

listów.  Była to jeszcze epoka, w której nie pisało się

tyle maili.  Po latach spakowałem prawie wszystkie jej 

listy do worka, w którym miały bezpiecznie przetrwać...

Ale w amoku jakiegoś nagłego sprzątania w środku 

nocy przez pomyłkę wyrzuciłem go.

     A dzisiaj znalazłem na podłodze ten (widocznie

wypadł z szuflady), w której kilka przypadkiem 

ocalało.  

     "                                               Piątek, 10 II

         Jedyny Mój i Najśliczniejszy,

     

     Strasznie już czekam na telefon od Ciebie.

     Chcę usłyszeć, że mnie kochasz. Myślę o Tobie

     przez cały czas z miłością. 

          Trochę mi dzisiaj w tym przeszkadzano.

     Maria z Fidelem na spacerze po HH, a potem Ania,

     która zabrała mnie na West End. To bezwzględne 

     i  zupełnie pozbawione miłości miejsce zasmucało

     mnie, ale od lęku i przygnębienia ratowała mnie

     myśl o naszej miłości i o miłości w ogóle.  Cieszyłam

     się, ze istnieje (szczególnie, że to nasza), tylko niestety

     tak daleko od tego piekielnego miejsca. Przypomniało

     mi się, że "Z miłości umarł..." i że teraz też by Go

     ukrzyżowali.  

          Dzisiaj już spałam swoje siedem godzin. 

     Przebudzenie miałam piękne i zaspana, pierwsze co

     zobaczyłam, to Twoje zdjęcie z Kotkiem, na którym

     masz swoją śliczną melancholijną minkę - poczułam

     się od razu uspokojona. O CD powiem ci przez

     telefon. Obyś zadzwonił do soboty. Będę bardzo 

     czekać. 

          Czy czujesz się kochany?  Jestem z Tobą przez 

    cały czas - koisz moje wszystkie przykrości  i pomagasz

    znosić życie, które czasem jest TAK OGROMNIE 

    POTWORNE.  Kochaj mnie, Mój Piękny! 

 

                                                          Sobota 11 II

        Właśnie przepisałam to, co napisałam wczoraj

    przed Twoim telefonem. Jestem b. szczęśliwa. 

    W ramach dochodzenia do siebie po naszym szoku,

    załączam zdjęcia Koteczki z Kazimierza, które

    działają leczniczo i wspomagająco na system nerwowy.

    CD pewnie wyślę we wtorek, albo w środę - będzie

    długo szło (polecony), także wybacz opóźnienie. 

    Jestem w myślach i w sercu cały czas z Tobą i cieszę

    się, że jesteśmy znowu razem i blisko. 

         Całuję Cię w usteczka i...jestem Twoja

         B. "

         Nie mam wcale pewności, czy miłość jest silniejsza

    niż śmierć, ani nawet, czy jest silniejsza niż  TAK

    OGROMNIE POTWORNE życie.

         (CD było prezentem urodzinowym.  HH to park Hamstead Heath, po 

    którym przechadzał się niegdyś poeta Keats. Jest

    tam też siedziba Lorda Mansfielda - jeden z

    zabytków architektury angielskiej, a w niej między

    innymi autoportret Rembrandta i uroczy obrazek

    Vermeera. Inne czułości obecne w zakończeniu listu pominąłem).    

    

        Kiedy Monteverdi pisał swą słynną VIII Księgę

    madrygałów był w wieku bardzo późnym, 

    w całe dziesięciolecia od śmierci swej ukochanej 

    żony.  Żył już wtedy czymś zupełnie innym, a jednak

    miłość i zgiełk bitewny nie przestały przyciągać

    jego uwagi.  Jego wiedza o tych rzeczach była jak

    dobre wino - tym lepsza, im starsza.  Pomijając

    geniusz samej muzyki i inspirujące go poetyckie

    teksty, wiedział o ludzkich afektach niemal 

    wszystko. 

          To poznawanie człowieka i ludzkiej natury

    zawsze mnie w takich ludziach jak on i Leonardo, 

    fascynowało i budziło najszczerszy podziw.  

        

          "Epitaph on Himself

          To the Coutness of Bedford

          Madam, 

          That I might make your cabinet my tomb,

               And for my fame which I love next my soul,

          Next to my soul provide the happiest room,

              Admit to that place this last funeral scroll. 

                   Others by wills give legacies, but I

                   Dying, of you do beg a legacy."

          (John Donne)