Zapominany epigramat
Facebook przypomina mi czasem jakieś moje utwory. Pomyślałem, że mógłbym, choć nie w sposób automatyczny, też niektóre przypomnieć. I wybrałem najkrótszy🥀
To moja słodka Iris ulepiła dla mnie te ciasteczka
Nadziewane brzoskwinią i promykami słońca.
I dziś, kiedy odpływam w mrok łodzią ponurego Charona
Czuję jeszcze smak i aromat tamtej radości
Nieznacznie tylko ten drobiazg teraz poprawiłem...A wiersz, choć nawiązuje w formie do greckiego epigramatu, jest jak nie trudno się domyślić, dość osobisty. Kruche jest życie osób, które kochamy - dorosłych i dzieci...
zycie jest rzeczywiscie bardzo kruche.
OdpowiedzUsuńgdy zachorowalem na covid, pojechalem do szpitala na ER, czyli emergency room - caly czas rozmawialem z pielegniarka oraz z doktorem, co chwila byli u mnie w pokoju - nagle czuje tylko moje cialo energetyczne, ze sie wysuwam z mojego ciala fizycznego.
Zaden z fizycznych 5ciu zmyslow nie funkcjonuje.
Jedyne co czuje, to ze wysuwam sie z fizycznego ciała przez nogi w dół.
Zycie jest tak kruche, ze w ogole nie zauwazyłem momentu śmierci, jedyne co pamietam wczesniej to ze rozmawialem z personelem szpitala a nagle wylot z fizycznego ciała.
Potem dowiedzialem sie, ze dostalem silnego zapalenia płuc co jest normalne przy covid.
Gdybym jeszcze tylko godzine zwlekał z wyjazdem z domu do szpitala juz by mnie tutaj na tym swiecie nie bylo.
W domu sam nie mialem zadnej szansy przeżyć.
Tak, życie jest kruche.
Cieszymy się bardzo, że żyjesz :-)
OdpowiedzUsuń