Wiadro obija się o ściany studni (Krótka refleksja inspirowana buddyzmem)

     W rozmowach ze studentami przyzwyczaiłem

się do wysłuchiwania głupstw wynikających z

nieznajomości życia, albo z indoktrynacji i

braku umiejętności krytycznego myślenia. 

Im mniejszą ma ktoś wiedzę, tym bardziej 

arbitralnie się wypowiada, a słuchać innych

nie chce. Kto wie wszystko najlepiej, ten 

niczego nigdy się nie nauczy. 

    Tym bardziej jednak cieszy mnie to, kiedy ktoś 

mówi coś rozsądnego, albo daje wyraz jakimś

dobrym uczuciom. Sam chętnie słucham ludzi 

mądrzejszych ode mnie i zdarza się czasem, że jest 

wśród nich jakiś mój student. Trzeba szanować

ludzi i umieć ich słuchać, a nauczyć się czegoś

można od każdego, czasem nawet od głupca, czy 

niegodziwca, choć warto być ostrożnym.

     Niestety, ludzie żyją czasem bardzo długo,

a nieuwaga, brak refleksji i egoizm sprawiają,

że nie stawiają sobie nigdy żadnych pytań, i 

życie upływa im w błogim przekonaniu, że

żyją dobrze, zaspokajając własne potrzeby,

nawet jeśli krzywdzą przy tym innych. 

      Dlatego Dalajlama słusznie przypomina,

że "podstawą prawdziwej miłości i współczucia 

jest szacunek wobec innych."  Myśl raczej

banalna, a i autorytet sam w sobie nie dla

każdego coś znaczy.  Ale jest w niej coś 

głęboko słusznego. Trzeba sobie wyobrażać 

inną osobę jako kogoś, kim sami moglibyśmy 

być w jakiejś sytuacji, albo może nawet 

jesteśmy.  Jest taką samą czującą istotą 

jak my i ma prawo do życia i szczęścia. 

"Ta osoba pragnie szczęścia, lecz jest go

pozbawiona. Zrobię wszystko w mojej mocy,

by pomoc jej w zdobyciu szczęścia..." -

mówi Lama.  

      Ludzie nie lubią altruizmu, a uzasadnić

to, że przynosi on nam samym korzyść, nie

jest wcale łatwo. Ja sam czasem uśmiecham 

się, kiedy czytam na przykład:

    "Pomocna jest również świadomość, że

w trakcie niezliczonych poprzednich żywotów,

każda istota była w pewnym momencie twoją

matką i najbliższym przyjacielem."

     W moim poczuciu, do tego aby być życzliwym, wystarczy mieć świadomość,

że bez innych ludzi nie moglibyśmy żyć na

tym świecie nawet przez sekundę i zawsze

im coś zawdzięczamy. 

     Kiedyś ludzie żyli często na wsi i dlatego

pewne metafory mogły służyć jako coś, co

pozwala im lepiej zrozumieć życie, bo 

odwoływały się do czegoś im znanego,

znajomego. Chociaż, prawdopodobnie

mieszkasz w mieście i czujesz się absolutnie

wolny, posłuchaj tego:

    "Podobnie jak wiadro obija się o ściany

studni, kiedy podróżuje w górę i w dół,

również i ja doznaję codziennie cierpień

bólu i zmiany, a także podlegam procesom,

nad którymi nie mam żadnej kontroli."

Wszystko w życiu jest czymś uwarunkowane,

a od cierpienia nie możesz czasem 

oswobodzić się inaczej, niż pogłębiając 

swój wgląd w samo życie.

     To tekst napisany przed wiekami i

będący częścią buddyjskiej tradycji, ale

mówiący wiele o sytuacji, w jakiej znajduje

się człowiek.  Ale Ty pewnie wolisz myśleć,

że to Bóg stoi nad tą studnią i przeprowadzi

cię przez życie bez wstrząsów...