Staroświecka rymowanka

                   kiedyś ostatni ptak zaśpiewa
           ostatni raz zaszumią drzewa
          
           księżyc we mgle jeszcze zaświeci
           żabę z kałuży porwą dzieci
          
           i za tą chmurą też się schowa
           w godzinie złej burza gradowa
          
           i sen za snem we śnie przeminą lata
           uschnie winorośl co serce oplata   
          
           pająk całunem okryje niejawy
           sekretne nasze myśli i obawy
          



nazumi13
         

Komentarze

  1. Dziękuję 🙂...Wprawdzie trudno byłoby mnie nazwać myślicielem, ale rzadkie są dni, których nie skaża żadna myśl. Czasem jednak myśli jest za dużo, napierają albo rozłażą się na różne strony i wtedy nawet kotce trudno byłoby pozbierać takie kocięta.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty