Dziennik, 22 września

      
    PiS-owska narodowa rewolucja 
kompromituje się coraz bardziej, jednak 
nie wydaje się, aby to mogło w jakikolwiek 
sposób zaszkodzić rządzącej partii.
W tej sytuacji niektórzy załamują ręce, albo 
piętnują rzekomy debilizm zwolenników tej 
politycznej opcji i zadają sobie rozpaczliwe 
pytanie: Do czego doprowadzi ów dyktat 
i dlaczego ludzie nie widzą śmiertelnego 
zagrożenia dla demokracji i naszej europejskiej 
tożsamości? 
    Prawdopodobnie i dlatego, że stary reżim 
miał zbyt wiele na sumieniu. Polski kapitalizm
był i jest wyjątkowo doktrynerski i dziki, nie 
szanuje wartości ludzkich, skutkuje 
zniewoleniem i odczłowiecza. 
    Ale owa rewolucja niczego nie zmienia. 
Niestety w wielu kwestiach społecznych 
program i sposób działania wodza i PiS-u nie 
różni się zasadniczo od poprzedniego. PiS 
nadal niszczy kulturę, ochronę zdrowia, system 
edukacji, naukę, humanistykę, resztki 
społecznej solidarności i autorytety, centrowe 
oraz lewicowe opcje polityczne i środowisko
naturalne.     
    Dwie rzeczy są szczególnie widoczne. 
Grabienie wszystkiego, co się da zagrabić 
i niekontrolowane poszerzanie zakresu 
władzy oraz dopuszczanie do niej ludzi 
o podejrzanej moralnie motywacji.  To drugie 
przypomina słowa Uljanowa, że do walki z 
wrogiem należy wykorzystywać także ludzi 
o mentalności przestępczej ( a nie tylko 
służalczej). To dość skuteczna i sprawdzona 
praktyka.       
     Te luźne impresje nie są żadną analizą
sytuacji politycznej, a tym bardziej społecznej. 
PiS przywraca części ludzi utracone poczucie 
wspólnoty, ale czyni to w sposób prymitywny,
podsycając niechęć do mniejszości i obcych.   
A w podobny sposób broni rzekomo tradycyjnych 
wartości. Jest też dość oczywiste, że przekupuje 
obietnicami wyborców, wykorzystuje telewizję 
publiczną do niezwykle cynicznej propagandy, 
toleruje faszystów w sferze publicznej, wciąga 
Kościół w walkę polityczną i aktywizuje ludzi 
o podwyższonym współczynniku agresji. 
     W pewnym sensie mentalnie jesteśmy 
jednak częścią Wschodu, o czym świadczy np.
istna plaga zabójstw w strzeżonych surowo 
więzieniach.  Z Zachodu zaś gotowi jesteśmy 
przyjmować najgorsze wzory zachowań
oraz poczucie tzw. luzu, wyrażające się w
przekonaniu, iż wolność polega na tym, 
że możemy swobodnie rozjechać
elektryczną hulajnogą jakiegoś staruszka...